جوشکاری فرایند اتصال مواد است که در آن دو یا چند قسمت در تماس با یک دیگر به هم متصل میشوند . اصطلاح اتصال معمولا برای جوشکاری و لحیم کاری و چسبندگی استفاده میشود . عبارت مونتاژ معمولا به روش های مکانیکی برای چسباندن قطعات به یکدیگر اشاره دارد .در فرآیند جوشکاری سطوح مورد نظر با اعمال گرما و یا فشار مناسب به یکدیگر متصل می شوند. جوشکاری معمولا برای اتصال قطعات فلزی استفاده میشود. اما این فرایند برای اتصال غیر فلزات نیز استفاده میشود.
مزایای جوشکاری:
1-جوشکاری اتصال دائمی ایجاد میکند.قطعات جوش داده شده به یک جسم واحد تبدیل میشوند.
2-در صورتی که از فلز پراکنده استفاده شود اتصال جوش داده شده میتواند از مواد اصلی قوی تر باشد.
3-جوشکاری معمولا مقرون به صرفه ترین راه برای اتصال قطعات است.
4- جوشکاری محدود به محیط کارخانه نیست می توان آن را در هر محیطی انجام داد.
اگرچه جوشکاری دارای مزایایی است که در بالا ذکر شد اما دارای محدودیت ها و معایب های خاصی نیز می باشد .
1- اکثر عملیات جوشکاری به صورت دستی انجام می شود و از نظر هزینه کارگر گران است . (عملیات جوشکاری «تجارت ماهر» در نظر گرفته می شود و نیروی کار برای انجام این عملیات ممکن است کمیاب باشد )
2- اکثر فرآیندهای جوشکاری ذاتاً خطرناک هستند زیرا با استفاده از انرژی بالا همراه هستند .
3- از آنجایی که جوشکاری باعث ایجاد پیوند دائمی بین اجزاء می شود ، اجازه نمی دهد جداسازی راحت انجام شود .
4- اتصال جوش داده شده ممکن است دچار عیوب کیفی خاصی شود که به سختی قابل تشخیص است .
انواع فرآیندهای جوشکاری :
ما میتوانیم فرآیندهای جوشکاری را به دو گروه عمده تقسیم کنیم : (1) جوشکاری ذوبی و (2) جوشکاری حالت جامد.
جوشکاری فیوژن :
فرآیندهای جوشکاری ذوبی از گرما برای ذوب فلزات پایه استفاده می کنند.در بسیاری از عملیات جوشکاری ذوبی، فلز پرکننده به حوضچه مذاب اضافه می شود تا فرآیند را تسهیل کند و حجم و استحکام بالایی را فراهم کند . عملیات جوشکاری ذوبی که در آن هیچ فلز پرکننده ای اضافه نشده است به عنوان یک جوش خودزا شناخته می شود . فیوژن پرکاربردترین فرآیند جوشکاری است که می تواند به گروههای کلی زیر سازماندهی شود :
جوشکاری قوس الکتریکی (AW): جوشکاری قوس الکتریکی به گروهی از فرآیندهای جوشکاری اطلاق می شود که در آن حرارت دادن فلزات توسط یک قوس الکتریکی انجام می شود . برخی از عملیات جوشکاری قوس الکتریکی نیز با استفاده از فشار و فلز پرکننده می باشد .
جوشکاری مقاومتی (RW).: جوشکاری مقاومتی با استفاده از گرمای الکتریکی اتصال ایجاد می کند . جوش نقطه ای و جوش درز، دو روش اتصال است که امروزه به طور گسترده از آن استفاده می شود .
جوشکاری با گاز اکسیژن (OFW).: از یک گاز اکسی سوخت مانند مخلوطی از اکسیژن و استیلن برای تولید شعله داغ جهت ذوب فلز پایه و فلز پرکننده استفاده می شود .